Patellapeestendinopathie

1) Begrijpen van patellapeestendinopathie

 

Het kniegewricht bestaat uit 3 botten: het bovenbeen (femur) bovenaan, het scheenbeen (tibia) onderaan en de knieschijf, een klein beweeglijk bot aan de voorkant van de knie. Tijdens buig- en strekbewegingen van de knie glijdt de knieschijf over het femur. Het functioneert als een echte katrol voor de quadriceps (voorste dijspier).

2) Wat is een patellapeestendinitis?

 

Patellapeestendinopathie, ook wel “jumper’s knee” genoemd, komt vaker voor bij atleten die sporten doen met herhaalde sprongen (bv. volleybal, basketbal, …).

Dit soort blessure ontstaat door overbelasting van de pees, wat leidt tot kleine scheurtjes in de pees. Het lichaam kan zich meestal herstellen, maar naarmate deze scheurtjes toenemen, ontstaan pijnklachten door ontsteking en verzwakking van de pees.

Na verloop van tijd raakt de peesmatrix beschadigd, wat resulteert in een tendinopathie. De oorzaken zijn vaak dezelfde:

 

• Overtraining
• Plotselinge verandering in trainingsvolume of -intensiteit
• Ongepaste materialen (versleten schoenen, te harde ondergrond, …)
• Slechte motorische controle en spierzwakte
• Verkeerde techniek tijdens sportbewegingen

 

3) Symptomen van patellapeestendinopathie

 

Deze blessure kan geleidelijk ontstaan of na een specifiek incident. De ernst van het probleem bepaalt hoe uitgesproken de symptomen zijn. Deze zijn onder andere:

• Gerichte pijn op de knieschijfpees, sterker bij inspanning en afgenomen in rust
• Spierpijn of spanning, voelbaar in de dij

In ernstigere gevallen kan de pijn constant aanwezig zijn, zelfs in rust.

4) Is het ernstig?

 

Patellapeestendinopathie komt vaak voor bij sporters. Bij vroegtijdige behandeling is het meestal relatief eenvoudig te verhelpen.

Het kan echter problematisch en moeilijker te behandelen worden als de irritatie langer aanwezig is of de intensiteit hoog is.

5) Is een operatie noodzakelijk?

 

Een chirurgische ingreep blijft uitzonderlijk en wordt alleen overwogen bij herhaalde mislukkingen van conservatieve behandelingen of bij complicaties door ontbrekende of foutieve initiële behandeling.

6) Kan ik blijven trainen? Welke reflexen moet ik toepassen?

 

Deze aandoening moet vanaf het begin serieus genomen worden om complicaties en verergering te voorkomen.

Bij de eerste symptomen wordt aangeraden tijdelijk te stoppen met activiteiten die pijn veroorzaken. Deze activiteiten kunnen vervangen worden door andere, die de zone ontlasten en geen pijn veroorzaken.

Vermijd bovendien het aanbrengen van ijs en het nemen van ontstekingsremmers, aangezien deze methodes doorgaans het herstel van de pees belemmeren.

Daarna zullen de ernst van de symptomen en de vooruitgang bepalen hoe lang de activiteit relatief moet worden stopgezet.

Bespreek de beste aanpak met uw arts.

7) Hoe verloopt revalidatie?

 

De kinesitherapiesessies starten met aandacht voor de pijnsymptomen van de patiënt. Met respect hiervoor zal het werk gericht zijn op:

• Verbeteren van gewrichtsmobiliteit en weefselelasticiteit
• Geleidelijk belasten van het aangedane onderbeen
• Algemene en specifieke spierversterking (kracht, neuromusculaire controle, stabiliteit, …)
• Heropbouw van sportactiviteit en techniektraining indien nodig

 

8) Zal ik mijn pre-blessure niveau terugkrijgen?

 

Hoewel deze aandoening een gunstige prognose heeft, moet ze vanaf het begin serieus genomen worden.

Met naleving van de instructies en adviezen van uw chirurg en therapeut kunt u echter een normale sportactiviteit hervatten.

9) Wat kan ik doen om het herstel te versnellen?

 

U bent de belangrijkste actor in uw revalidatie.

Om het herstelproces te versnellen, volg nauwgezet de aanbevelingen van de gezondheidsprofessionals waarmee u samenwerkt.

Luiheid of juist overijverigheid zijn uw vijanden.
Discipline, doorzettingsvermogen en een positieve, gemotiveerde instelling helpen u echter om zo snel mogelijk weer volledig fit te zijn!

WE CARE, U PERFORM